به گزارش رویداد غرب،یادداشت سردبیر| هدی علی نژاد:یكی از مبانی نژادپرستان «تبعیض» است، تفاوتی كه انسان ها به دلیل نژاد، رنگ، دین، زبان یا طبقه بین خود و دیگران احساس می كنند در طول تاریخ بسیاری از انسان ها را آزرده است؛ كه شاید سیل آزارهایی كه دیده اند با هیچ مرهمی نتوان درمان كرد و همواره بشر بین تئوری تبعیض دو قطب منفی و مثبت قرار داشته و گروهی با قاطعیت از آن طرفداری كرده و گروهی دیگر دلیرانه با آن می جنگیدند. به طور كلی تبعیض عبارت است از وضع محدودیت هایی توسط قانون، آداب و رسوم یا قرارداد غیر رسمی علیه یك گروه خاص مانند یك گروه مذهبی یا نژادی، بدترین نوع آن تبعیض نژادی است.
اسلام در برابر این تئوری نادرست سخن از تساوی گفته است و همه انسان ها را به یك دین و یك نظام كه تكیه گاه آن فطرت و سرشت بشری است دعوت کرده است.
گاهی مرزهای جغرافیایی دلیل برتری طلبی می شود، گاهی نژاد و گاهی مذهب ولی قرآن برای مرزهای جغرافیایی، نژادی و طبقاتی که انسان هارا از یکدیگر جدا می کند اهمیتی قائل نیست، تنها مرز را مرز ایمان و کفر شمرده است و به این ترتیب تمام جامعه انسانی را به دو گروه مومن و کافر تقسیم می کند.
علاوه بر نفی نژاد پرستی در قرآن، پیامبر اکرم (ص) خطاب به افرادی که خود را قوم برتر می دانستند فرمودند: ای مردم بدانید خدای شما یکی است، نه عرب بر عجم برتری دارد و نه عجم بر عرب، نه سفید بر سیاه و نه سیاه بر سفید مگر به تقوا.
تبعیض نژادی فقط برتری جویی سفید بر سیاه نیست، هر جا که نخوت و خودخواهی بر رفتار انسان حاکم شود بوی تبعیض نژادی به مشام خواهد رسید.
نژاد پرست کسی است که یک ویژگی را تعمیم می دهد هرگاه عربی از او چیزی دزدیده باشد او همه عرب ها را دزد می خواند.
امام خمینی (ره) در این باره اشاره می کند مقصد اسلام و مقصد همه انبیا این است که آدم ها را تربیت کنند، مهم در نظر انبیا این است که انسان درست بشود. اگر انسان تربیت شد همه مسائل حل است.
خداوند به ابلیس فرمود: وقتی که من به سجده فرمانت دادم چه چیزی تو را از سجده کردن بر آن چیزی که من خلق کردم بازداشت؟ آیا استکبار ورزیدی یا از بزرگان بودی؟
شیطان گفت: من از او بهترم، من را از آتش و او را از گِل آفریدی. در واقع آن چه که موجب برتری طلبی شیطان شد توهم برتری در آفرینش بود.
بررسی زمینه ها و ملاک های برتری طلبی نشان می دهد که ملاک های برتری بین بشر نژاد، رنگ پوست، زبان، دارایی و کثرت فرزندان، قدرت، ثروت، مذهب و منطقه جغرافیایی است.
قرآن با نقد هر یک از مبانی نژاد پرستان، اساس خلقت انسان ها را مشترک و منشعب از زن و مردی می داند و با بیان آفرینش انسان از ماده ای خشک و بدبو جایی برای برتری نژادی نمی گذارد.
قرآن این اختلاف رنگ و زبان را از نشانه های قدرت خود و انشعاب نوع بشر در قبایل مختلف را جهت آشنایی و شناخت یکدیگر بیان می کند.
خداوند موقعیت انسان را در قرآن به بهترین وصع تثبیت کرده است، تمام افراد انسان در قرآن فرزند یک مرد و یک زن معرفی شده اند که به صورت قبیله ها و خانواده های زیادی در می آیند، هیچ یک از افراد این خانواده بر دیگری ترجیح ندارد جز آن که کاری نیکو به جا آورد و صلاح و پرهیزکاری از خود نشان دهد.
بعد از مدت های مدیدی که از نزول قرآن میگذرد، سال ۱۹۶۳ میلادی اعلامیه ای مربوط به از بین بردن انواع تبعیض نژادی مورد تصویب مجمع عمومی سازمان ملل متحد قرار گرفت.
انتهای پیام/